De parlofoon

Deze kleine herinnering gaat terug naar de eerste maanden van de scheiding, intussen een ver verleden. Waar een mens tijd nodig had voor zichzelf, om het hoofd leeg te maken en alles op een rijtje te zetten. Ik was om die reden verhuisd naar een appartement in de stad. En ik genoot van een heerlijke rust die was neergedaald over het leven.

De kinderen waren nog erg jong: zoon 4 en dochter 8. Ze leefden plots halftijds bij papa één hoog in de stad. En het appartement vonden ze beiden natuurlijk fantastisch leuk om wonen. Alles was nieuw, en zo anders! En het meest leuke van al: de parlofoon! Als je op het ene knopje drukte kon je mensen op straat gewoon horen praten, en met het andere iemand zomaar binnenlaten, zodat je met de lift rechtstreeks pal in het appartement werd afgeleverd. Keileuk!

Op een avond ging de zoemer. Buzzzz! Bezoek! Dus een spurtje om ter eerst bij de parlofoon. Welk werd gewonnen door zoonlief. Hij nam de hoorn van de haak en luisterde aandachtig. Maar dan werd hij plots zo wit als een A4-tje. Hij liet in paniek de hoorn uit de handen glippen, de tranen schoten in de ogen, en hij vluchtte als een hazewind achter de sofa.

"Wat is er jongen?" vroeg papa bezorgd.
"Papa papa, er k-k-komt een HEKS naar boven!" stamelde hij bang.
"Een heks? Maar dat kan toch niet lieverd, heksen bestaan helemaal niet".
"Toch wel papa, ze zei het zelf! En ik heb op het andere knopje gedrukt ook, ze is al binnen! Ik durfde niet anders..."

Dus stoere papa met pollepel en vleesvork in aanslag met bange zoon in zijn rug wachten op de komst van de gemene toverkol. Ik voelde het kleine kereltje rillen toen de liftdeur geruisloos open gleed en ... daar verscheen uit het niets .. zijn eigen mama. Ze wou nog even wat spulletjes brengen.
"Moet je nu dat manneke zo bang maken aan de parlofoon?" vroeg ik een beetje verbaasd.
Maar moeder was zich helemaal van geen kwaad bewust. Ze wou - gezien de moeilijke gezinssituatie - zelfs een beetje origineel en grappig uit de hoek komen bij haar bezoekje, en had in de parlofoon geroepen: "Koekoeeek, hier is de EX!" :-) :-) :-). We hebben er nog lang om gelachen ;-)