donderdag 20 september 2018

Kids

Zo moet ik mijn 2 nakomelingen noemen sedert ik op een dating site aanwezig ben: 'kids'.
Voorheen noemde ik ze gewoon 'de kinderen', 'de klein mannen' (hoewel dat m/v-gewijs niet echt klopt), 'de deugnietjes', of 'de hooligans' - maar dat laatste is natuurlijk lief bedoeld. Doch sedert een jaar of twee zijn ze omgedoopt tot 'kids'. Ze zijn steevast het voorwerp van één van de eerste vragen wanneer je met iemand in contact komt: Hoeveel? Welke leeftijden? Meisjes? Jongens?
Kinderen hebben, opvoeden, en zien opgroeien is het allermooiste wat een mens kan overkomen. Hebben we niet allemaal zo intens genoten van het eerste lepeltje, de eerste stapjes, de eerste woordjes, de eerste schooldag, de eerste zinnetjes lezen, de eerste metertjes zwemmen, de eerste keer de trappers rond zonder steunwieltjes, ...? Talloze onvergetelijke momenten die we ingekaderd hebben en voor altijd aan de wand genageld in onze bovenkamer.

Eerst mateloos fier en trots over hun papa - met stip de leukste van de hele school, wel met een stevige hoek af - die de gekste spelletjes bedenkt en de hele speelplaats op sleeptouw neemt... Waarna het plots moet ophouden als je dochter wat ouder wordt: "papa, stop ermee, je maakt je belachelijk" ;-). Om dan weer over te gaan in de rol van luisterende en begripvolle vader bij wie de kids altijd terecht kunnen voor een goed gesprek en een warme knuffel...

En ja, ze zijn nog jong, ik weet het...maar ze vergeven het mij :-) Minder evident is de combinatie kids & dating, daar is de vergevingsgezindheid toch wat kleiner: uitspraken als 'denk maar niet dat ik je babysit ga worden, of je kinderen ga opvoeden!', 'ik wil geen jonge kinderen meer!', 'ik wil alleen kinderen zien maximum 1 weekend om de 2 weken', ... en andere reacties raken je als liefhebbende ouder toch midden in je hart.

Eerst maakte het me droef en wat boos ook, doch ik heb het leren begrijpen. Niet iedereen is tenslotte zo'n kindervriend, en met een stiefmoeder als in Assepoester wil je je kids niet confronteren, toch? Gelukkig zijn er ook warme en liefdevolle mensen met een groot hart voor kinderen. En de kinderen hebben elkaar intussen al gevonden op M4M, bij de vriendschappen die we opgebouwd hebben tijdens de voorbije 2 jaren. Nu alleen papa nog van straat krijgen, en hij zal zich moeten haasten, of de hooligans dreigen het initiatief over te nemen! Je weze gewaarschuwd! :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.