Wenkbrauwen meedoen?

Jazeker dames, zo vroeg, nadat de strijk netjes in de kast is beland, zit de nieuwe man al bij de kapper.

"Just love the smell of hairgel in the morning! De herenkapper! Niks is toch
zo mannelijk als dit mannenbastion. Het bord boven de ingang "HERENKAPPER R."
vormt de allerhoogste beveiliging tegen potentiële vrouwelijke indringers. Hier kan een
man even op adem komen, een tijdelijk toevluchtoord, veilig afgeschermd van elke oestrogene
bedreiging :-). Het is er dan ook al snel bijzonder druk. "Goedemorgen Rik", "goedemorgen
Robert", "goedemorgen Jan"... stuk voor stuk stoere kerels die even echt man willen zijn
vooraleer ze de hele zaterdag gepakt met plastic zakken achter hun shoppende echtgenotes
door de stad mogen aanhollen...

"Hoe moeten ze gedaan worden?" Even een moeilijk moment voor een man. Ik krijg dan de
reflex om onmiddellijk te grappen: "graag grote roze krulspelden aub, wat blonde mèchen,en
dan straks afronden met een mis-en-plis", maar dat doe je natuurlijk niet bij de herenkapper.
"Een beetje langer graag" was het oprechte antwoord op dezelfde vraag toen mijn dochtertje voor de
allereerste keer in de kappersstoel zat ;-). Het blijft zooo vertederend grappig telkens ik
eraan terugdenk. "Zal ik de grijze er tussenuit knippen?" knipoogt de kerel dan weer met een brede smile.

"Hoe gaat het met je kleindochter?" vraag ik wat later beleefd. "Ooh alles ok, heel leuk, ze is met
groentepapjes begonnen". "Jonge opa zijn is super", filosofeert de man "maar nu moet ik elke
avond met een oma naar bed, dat is minder". Tja, dit salongrapje heeft intussen ook al een baard die
dringend eens mag getrimd worden :-).

"Wenkbrauwen meedoen?" hoor ik wat later het gebrom van de tondeuse overstijgen.
"Excuseer?"
"Ja, je wenkbrauwen, daar zitten enkele weerbarstige sprieten tussen!".
"Jezus!", dacht ik, en ik zie plots het spookbeeld opduiken van mijn opa zaliger op gezegende leeftijd met
hier en daar dikke weerbarstige haarsprieten in het gebeitelde gelaat, waar je onmogelijk naast kon kijken.
"j-j-ja doe maar" antwoord ik aarzelend, voor de eerste keer met de vraag geconfronteerd.
Goed dat je op je 47 nog de trotse eigenaar bent van een stevige haardos, maar toch is het een geruststellende gedachte, dat als je die later herfstgewijs begint te verliezen, het ergens anders dan toch weer begint te groeien :-).

Zo, een half uurtje later is de glimmende stoel alweer vrij voor de volgende haardos.
Tevreden met het resultaat trek ik de deur achter me dicht. Nog enkele uurtjes flink doorwerken
en het weekend is weer helemaal voor de kids. Levering om 12u stipt!!